پروتئینی که نقش کلیدی درنابینایی ناشی از دیابت بازی می‌کند

23 اکتبر 2017- محققان دانشگاه Utah Health پروتئینی بنام ARF6 را شناسایی کرده‌اند که در صورت مهار آن، رتینوپاتی دیابتی بهبود می یابد. رتینوپاتی دیابتی وضعیتی است که در آن بر اثر نشت عروق خونی در شبکیه، بینایی دچار اختلال می‌گردد. در این بیماری، بینایی فرد بتدریج کاهش یافته و هرگز بهبود نمی‌یابد. متاسفانه هم اکنون درمانهای محدودی برای این بیماری در دسترس است.

 نتایج این تحقیق که در شماره‌ی ماه اکتبر مجله‌یClinical Investigation  منتشر شده است، فرصتی را برای ابداع درمانهای جدید برای این اختلال چشمی ارائه می‌دهد.

 یکی از نویسندگان اول این مقاله پرفسور Weiquan Zhu استادیار پزشکی در این دانشگاه گفت: ما و همکارانمان ترکیبی به نام NAV-2729 را شناسایی کردیم که می تواند پروتئین ARF6 را مهار کند، پروتئین ARF6 نقش مهمی در ایجاد رتینوپاتی دیابتی بازی می‌کند.

این مطالعات بر روی جوندگانی انجام گردید که برای شبیه سازی وضعیت دیابت پرورش یافته بودند با تزریق ماده‌ی NAV-2729 به چشم این حیوانات، نشت عروق خونی و همچنین رشد بیش از حد عروق جدید که یکی دیگر از درایورهای این بیماری است به شدت کاهش یافت. هنوز اثر بخشی دراز مدت درمان معلوم نیست و همچنین هنوز مشخص نیست که آیا این دارو می تواند به عنوان یک مداخله‌ی درمانی برای انسانها مورد استفاده قرار گیرد.

ARF6 مانند یک پلیس ترافیک در یک چهار راه شلوغ در سلول عمل می‌کند. پرفسور Dean Li رئیس بخش کاربردی سازی علوم پزشکی در شرکت Merck و نویسنده‌ی اول این مطالعه گفت: پروتئین ARF6، چندین سیگنال التهابی را هدایت می‌کند که منجر به التهاب رایج در بسیاری از بیماریها  از جمله بیماری چشمی دیابت می‌شود.

 ARF6 موجب تقویت گیرنده‌ی پروتئینی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) می شود و باعث تحریک یک مجموعه از پاسخ‌های آبشاری شود که منجر به این بیماری در چشم می‌گردند.

 امروزه بیماران مبتلا به بیماری چشمی دیابت می‌توانند با تزریقات ماهانه‌ی داروهای ضد VEGF به درون چشم از التهاب شبکیه بکاهند، درمانی که تنها در 40 درصد از بیماران  موفقیت آمیز بوده است. در این مطالعه، تزریق NAV-2729 به درون چشم موشهای دیابتی در کاهش نشت عروق خونی بسیار موثرتر از داروهای تزریقی ضد VEGF عمل نمود.

 پرفسور Hartnett متخصص چشم و بینایی در مرکز چشم Moran و یکی از همکاران این مطالعه گفت: رتینوپاتی دیابتی می‌تواند در طول زمان پیشرفت کند و منجر به از دست دادن شدید بینایی شود که حتی با تجویز عینک نیز اصلاح نمی‌گردد. ما به درمانهای جدیدی برای این بیماری نیاز داریم زیرا رتینوپاتی دیابتی در سراسر جهان رو به افزایش است و پیش بینی می‌شود که در دهه‌های آینده افزایش یابد.

 محققان دو پروتئین جدید دیگر به نامهای GEP100 و ARNO را در این مطالعه شناسایی کردند که نقش مهمی در سیگنالینگ این فرآیند بازی می‌کنند. این دو پروتئین ARF6را در دو محل مختلف درون سلول فعال می‌کنند تا این چرخه‌ی سیگنالینگ ادامه یابد.

 پرفسور Odelbergیکی از نویسندگان مسئول این مطالعه از دانشگاه U health گفت: ما تصور می‌کنیم این نتایج مهم هستند زیرا ما مکانیسمی را شناسایی کرده‌ایم که در آن پروتئین ARF6، سیگنالینگ رسپتور VEGFرا  کنترل می‌کند و در نتیجه ممکن است پیامدهای بسیار گسترده‌تری برای سایر بیماریهایی که در آنها گیرنده‌های VEGFفعال می‌شوند مانند سرطان مرتبط داشته باشد.

 به گفته‌ی پرفسور Odelberg، پروتئین ARNO موجب فعال شدن ARF6 می‌شود که گیرنده‌ی VEGFرا به سلول منتقل می‌کند، جائیکه سیگنال آن می‌تواند تقویت شود. GEP100 نیز ARF6 را فعال می‌کند تا بتواند گیرنده‌ی VEGF را در سلول بازیافت کرده و آنرا به سطح خارجی سلول باز گرداند، جائیکه می‌تواند مجدداً برای فرایند سیگنالینگ فعال شود. این حلقه‌ی سیگنالینگ موجب افزایش نشت عروق خونی و تشکیل عروق خونی جدید و شکننده می‌شود که موجب پیشرفت بیماری می شود. محققان قصد دارند تحقیقات خود را بر روی نقش ARF6 در سایر بیماریهای التهابی ادامه دهند .

ماده‌ی NAV-2729 توسط A6 که یک شرکت وابسته به کمپانی داروسازیNavigen  است، شناسایی شد. محققان این شرکت در این پژوهش شرکت داشتند. به گفته‌ی پرفسور Zhu، محققان A6  در حال تحقیق بر روی سایر ترکیباتی هستند که بر درمانهای جدید، مناسبتر باشند.

 منبع و سایت خبر:

Journal of Clinical Investigation, 2017; DOI: 10.1172/JCI91770

www.sciencedaily.com/releases/2017/10/171023182658.htm